Εσένα αγαπάω Όταν σβήνουν τα φώτα, και ο δρόμος αδειάζει, στο μυαλό μου σκοτάδι που τόσο σου μοιάζει. Κι όπως πέφτει η νύχτα, και μου λείπεις ξανά, Πως να σβήσω εκείνα, Που σε κρατάνε μακριά. Μου γελάει ο χρόνος, η στιγμή με σκορπάει, η απουσία σημάδι στην ψυχή δεν χωράει. Κι όπως χάνομαι μέσα, Στην δική σου ματιά, Πώς να σβήσω εκείνα, Που σε κρατάνε μακριά. Ξημερώνει η μέρα, ένας ήλιος φωνάζει, η μοναξιά με ξυπνάει και αυτό με τρομάζει. Μα όπως φεύγει το βράδυ, Και ραγίζει η καρδιά, Πως να σβήσω εκείνα, Που σε κρατάνε μακριά. Ξεφυλλίζω τις μέρες και ο χρόνος περνάει παραμύθι το βράδυ πάντα εδώ σε ξεχνάει Μα όπως κρύβομαι πάλι, Σε μια αγάπη παλιά, Πως να σβήσω εκείνα, Που σε κρατάνε μακριά.
0 comments